Van zot naar ZOTTER!!!

Het eiland Chiloë lijkt ondertussen al ongelofelijk lang geleden.... We wouden van het zuiden van het eiland een boot nemen naar Chaíten, een minuscuul stadje aan de voet van een prachtig nationaal park (eigendom van de north face-oprichter), maar tzou patagonie niet zijn als er niet iets in de weg zat natuurlijk... Een vulkaan vlakbij Chaíten had in juli 2008 zijn gal gespuwd: het dorp is nu helemaal verlaten, het nationaal park amper bereikbaar, en de boot vaarde maar eens per week uit(natuurlijk 5 dagen nadat wij hem wouden nemen). Dus: plannen helemaal omgegooid!

Argentina, here we come!!!! De mensen zijn hier een stuk vriendelijker en relaxer, echte koffie, HEERLIJKE STEAK, vele goeie campings, ....

Eerste stop: Bariloche. Hét toeristische chocolade-stadje van Argentinië. Beetje overdonderd door al de toeristen (in Chile waren er niet zo veel) maar een PRacHtiGe trektocht gemaakt in het Nationaal Park Nahuel Huapi. Over bergkammen naar gletsjermeertjes, sand-skaten uitgevonden (ongelofelijk grappig om via grind behoorlijk stijl naar beneden te stappen en dus glijstappen van 2 meter te nemen en gelukkig door de zware rugzak op je kont terechtkomen als je je evenwicht verliest), een ongelofelijk prachtig uitzicht gezien, doodmoe de laatste kilometer voor de kampeerplaats in de modder zakken (met de nodige slappe lach tot gevolg)...

Bariloche is ook bekend als een van de beste plekken om te parapenten (met een soort parachute van een berg springen, met een ervaren kerel erbij natuurlijk) maar de sterke wind bracht roet in het eten...

We zijn dan maar terug even de grens overgestoken naar Chile om in Futaleufú te gaan raften. Twas onze eerste keer, maar zeker niet de laatste!!! Golven van 1 à 2 meter hoog waardoor je luchtpeddelt (ipv waterpeddelt), om dan naar beneden de volgende golf in te duiken (en ijskoud water in je decolleté te krijgen),... heerlijke adrenaline tot gevolg... Gelukkig waren we weer omgeven door ervaren mensen en extra catamaran en kajak om zwemmende toeristen op te vissen (is gelukkig niet nodig geweest!!)

Terug in Argentinië een grote zuidelijke sprong genomen. Er is meer dan 1000km naar beneden ,niets meer te zien dan patagonische steppe, patagonische steppe en, jaja, patagonische steppe... De weg bestaat uit niet meer dan een grindbaandje waar je gedurende 27h een zeer pijnlijke kont van krijgt!!! Zeer afwisselend was het wel als de buschauffeur ineens zei dat we gedurende 5h moesten wachten want hij ging eventjes een ommetoertje maken. Toegekomen in El Chaltén (Parque Nacional Los Glaciares) om 9h ´s ochtends en dan maar gelijk met de volgende trektocht begonnen. Het zuidelijk patagonië staat erom bekend een ongelofelijk onbetrouwbaar klimaat te hebben, en vele toeristen krijgen de zotte bergen Cerro Torre en Fitz Roy dan ook niet te zien door wolken, regen, stormen.... Maar we hadden chance!!! De eerste wandeldag super zonnig met een ongelofelijk uitzicht op het einde!!! De Cerro Torre is 1 van de 5 moeilijkst te beklimmen bergen op aarde en dat zie je!!! Hij stijgt 1000-en meters uit boven gletjsers, lagune´s en, vooral, ons!!! De volgende ochtend wouden we een onderdeeltje van ons vuurtje veranderen omdat we met kerosine (?!?! I know?!?!) wouden werken ipv wasbenzine. Jonas met zijn kop-zonder-koffie een minuscuul klein onderdeeltje laten vallen tussen zand, takjes, blaadjes, ... 3,5 gefrustreerde zoek-uren later bijna opgegeven en dan: GEVONDEN!!!! --> eindelijk koffie, ontbijt en wandeling verder zetten!!! De Fitz Roy bleef verborgen achter regenwolken, dus een avondje in de tent gebeden dat het de dag erna ging opklaren, en ja!!! De volgende ochtend werd het hele campement enthousiast wakker en na een lastige steile beklimming van 450m zagen we hem in al zijn glorie: AMAI!!!! Onbeschrijflijk mooi!!!!

Vervolgens zijn we in speed-tempo teruggestapt naar het dorpje om de bus te halen naar El Calafate. Na vijf dagen zonder douche, enkel wc op bus of pit-toilet (een wc-kot met in de plaats van een wc een gat in de vorm van een wc, slipperige doorbuigende bodem en angstige val-visioenen, om over de reuk nog maar te zwijgen) een héérlijke douche genomen!! Morgen gaan we naar zo ongeveer de beroemdste gletsjer ter wereld, de Perito Moreno, gaan kijken om dan verder koers te zetten naar Torres Del Paine (weer even Chile) een naar-het-schijnt prachtig nationaal park en een super-trektocht (tussen de 1000-en andere toeristen).

JenG

ps: voor sommigen klinken we misschien een beetje achterlijk, maar we hebben ontdekt dat de zon hier in de andere richting draait!!!! Oost-noord-west ipv Oost-zuid-west?!?!?! De wereld gaat voor ons open...