Na een lange en zenuwslopende vlucht ben ik bij een super lieve en toffe familie beland in La Paz. Het is een koppel met nog twee thuiswonende kinderen: de dochter is 18 en gaat net naar de unif, de zoon is elf en super sociaal. Mijn spaans is op die paar dagen dat ik hier ben al ongelofelijk vooruit gegaan!!! De familie spreekt bijna uitsluitend spaans dus er zit niet anders op dan met handen en voeten en een woordenboek erbij al hun vragen te beantwoorden.
La Paz ligt op bijna 4000m hoog, met de nodige gevolgen: de eerste 2 dagen heb ik meer geslapen dan iets anders. Enkel een trap oplopen is zo vermoeiend dat je erna moet rusten, eten krijg je met moeite binnen en nadenken (rekenen!) is onmogelijk!!
Maar gelukkig gaat dit na een paar dagen over en kan ik nu de stad beginnen verkennen!!
Alles is hier spotgoedkoop!! Er rijden amper personenauto´s rond maar vooral taxis en minibusjes die je helemaal overhoop schudden maar waarmee je voor 0,15€ aan de andere kant van de stad geraakt. Gaan lunchen kost ongeveer 4€ (als je een deftig restaurant wil)...
Vandaag heb ik mijn eerste les spaans gehad. Normaal begin ik pas volgende maand aan men project, maar de meeste vrijwilligers beginnen vroeger: vanaf het moment dat je spaans voldoende is om met de kinderen om te gaan. Dus ik hoop me binnen 2 weken al wat nuttig te maken.
Voor de rest zijn hier zoveel nieuwe indrukken dat ik ze onmogelijk allemaal kan beschrijven: heerlijke verse groenten en fruit, veel kussende koppeltjes, markten waar ik de helft niet van ken...
La Paz is zo anders, overweldigend en enorm dat je het poco a poco in je hart sluit (en je longen :(
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten