vrijdag 16 oktober 2009

De eerste regen

Hey hey,

De eerste echte regen sinds mijn aankomst is gearriveerd. Na twee weken van felle zon doet het ook eens deugd wat meer friste te hebben. Ook de geur van de stad is ineens helemaal anders, net als de sfeer op straat... En het is eens een goede reden om achter de pc te kruipen...

Ik ben ondertussen al helemaal deel geworden van de familie! Mijn Spaans is dan ook al op een niveau dat ik een gesprek kan voeren zonder om de 2 woorden mijn woordenboek erbij te halen. Ik krijg dan ook 3 uur per dag les samen met een ander meisje. We kunnen zelf wat bepalen wat we zien en proberen zoveel mogelijk conversaties te voeren om onze woordenschat uit te breiden. De lessen zijn steeds van 9 tot 12h 's ochtends. Dus zo hebben we een hele middag en avond vrij!

Twee dagen na mij is een Belgisch-Frans koppel aangekomen waar ik heel goed mee overeen kom!! Er is hier ook nog een Nederlands koppel en een Nederlands meisje. Hen zie ik wat minder omdat ze al werken op de projecten en geen of minder les volgen, maar ze zijn ook super tof!
Met het Belgische koppel ben ik zondag naar El Alto gegaan. Dat is een buitenwijk die ondertussen een stad op zich geworden is (1miljoen inwoners). Het wordt ook wel eens de hoofdstad van de Aymara (inheemse bevolking) genoemd. Er is daar telkens op zondag een mega grote markt waar ze eten, kleren, auto's, dieren... verkopen. Voelde me daar net iets minder veilig dan in La Paz (ziet er ook een beetje een oorlogsgebied uit met veel vuilnis, half afgewerkte of ingestorte huizen...) en het is daar ook 400m hoger, dus de sorocho (hoogteziekte) kwam me weer een bezoekje brengen, net als de super felle zon ( is gevaarlijk want het lijkt warmer dan het is, dus je kan een zonneslag en een verkoudheid terzelfdertijd oplopen...).

Woensdag mijn eerste les salsa gehad van een 100% salsa-kerel: zijn houding, kleding ... Twas fantastisch!!! Deze avond ga ik eens de plaatselijke sport uitproberen. Wally is een combinatie tussen volleybal in een squashlokaal... ben benieuwd... Ook het uitgaansleven ga ik vanavond eens uitproberen...

Morgen vertrek ik voor 4 dagen naar Coroico. Dat is een super relax stadje op +/- 1500m ( dus 2000m lager dan hier) met een heel ander klimaat en vegetatie dan hier. Dinsdag is daar de plaatselijke feestdag, dus ik zal mijn eerste 2 salsapasjes al kunnen uitproberen...

Met andere woorden: het is heerlijk eens helemaal een ander leven te hebben en allerlei nieuwe dingen te doen en te zien. Het uitzicht op de bergen is hier ook zo fantastisch dat het ongelofelijk begint te kriebelen om allerlei uitstappen te beginnen doen... en natuurlijk om aan de 3 maand trekken met jonas te beginnen.... Maar eerst het vrijwilligerswerk, wat ook iets helemaal nieuws, interessant en leerrijk zal worden...

Hoop dat het ook met jullie goed gaat!!! Ben altijd blij iets te horen over het koude België... ;-)

Hasta luego,
Gwen

3 opmerkingen:

  1. hela!! lang geleden ondertussen :) Dus jij zit in Zuid-Amerika, wow zeg! hoe is dat gekomen? En hoe valt het daar mee?
    alleszins veel groetjes van inderdaad koud en nat België

    Mieke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik merk dat je je ginds fantastisch voelt.
    Om jaloers van te worden.Je salsa zal je wel moeten presenteren als je terug komt. Hier is het kouder aan het worden en stillaan natter alhoewel er aan zee een zalig zonnetje was dit weekend.Guy ging zeilen, er was zelfs te weinig wind maar heeft toch weer wat ervaring opgedaan.
    Onze avonturen blijven beperkter tot in het zwembad tijdens de duikinstructies, 't is wel heel intens maar gelijkertijd heel ontspannend.
    Morgen vertrekt je mama, ik ga ze straks nog eens bellen.Je papa zullen we een beetje verwennen ondertussen.Met mij gaat het goed, ik kan de pijn in mijn heup nog steeds onderdrukken met de nodige medicatie en de 2de of 3de november moet ik opnieuw binnen voor een punctie, dan zien we weer verder.
    Zo, ik wens je nog veel plezier ginder en tot binnenkort.
    Oh ja, we kregen een brief van Lore, wat een verassing!
    Hasta luega mi sobrina.
    Helga

    BeantwoordenVerwijderen