Van vanonder naar vanboven.

Na onze onvergetelijke trektocht in zuid-Chilé zijn we via de oostkust van Argentina langzaamaan naar boven beginnen klimmen. De eerste stop was Rio Gallegos, een niet-echt-veel-betekenend stadje maar goedkoop en goed om wat te bekomen van de zware week. De camping was nogal ver van het stadje en zeer lawaaierig. De tweede nacht was een regelrechte hel: midden in de nacht werd Gwen wakker van geweerschoten die precies alsmaar dichterbij kwamen. Na veel moeite eindelijk Jonas wakker gekregen die met zijn slaperig hoofd er enkel een: "'t is nie gelijk ofda 'k er iets aan kan doen hé" uitkreeg en dan lekker verderdutte. Na vele slapeloze uren werd het licht.. dan toch maar eens aan de poetsvrouw gaan vragen wat er gebeurd was... die vrouw kwam bijna niet meer bij van het lachen: er was een verjaardagsfeestje geweest en ze hadden balonnen kapotgestoken :/

De afstand van het zuiden naar Buenos Aires is ongelofelijk groot en de bussen behoorlijk duur, dus besloten we een stukje te liften. De eerste persoon die we aanspraken ging met zijn truck onze richting uit. Met een super toffe Argentijn (en zijn oplegger vol nitrogeen/stikstof) aan 80km/u , gedurende 2 dagen door de eeuwigdurende steppe tot aan Puerto Madryn.

Puerto Madryn ligt vlakbij een schiereiland dat 1 groot natuurpark is. Tussen juni en december zijn er ongelofelijk veel walvissen, nu zaten er (enkel) zee-olifanten, pinguïns, zee-leeuwen en wie veel geluk had kon een orca-attack op een jong zee-leeuwtje meemaken. De afstanden waren weer eens enorm en we hadden een auto gehuurd waarmee we over of door de gravelbaantjes moesten, maar al die beesten waren ongelofelijk fantastisch om te zien, wel spijtig van de missing free willy...

De laatste avond op Puerto Madryn lekker romantisch iets gaan eten in het stadje en dan gewandeld naar de camping enkele km verder. Daar moeten vaststellen dat onze tent open stond en de meeste spullen er rond lagen... blijkbaar niet de eerste keer dat er gestolen werd op de camping. Na veel gezoek bleek dat enkel onze electronische apparaten weg waren (Gwen haar oud fototoestel, al onze opladers, mp3, ...), de politie werd er bijgehaald en deed 3 minuten alsof ze sporen zochten om vervolgens weer met de noorderzon te verdwijnen. Na een hevige discussie de volgende ochtend zijn we weggegaan zonder te betalen en hebben we dan toch maar een bus genomen naar Buenos Aires. Daar werd Gwen haar middagdutje verstoord door het begin van het hoogtepunt van de busrit: bingo!! En wie won er en moest met haar slapende kop "bingo" roepen en midden in de bus het applaus in ontvangst nemen?! Gwen natuurlijk... en een lekker flesje wijn gekregen!!

De grote stad vroeg wat aanpassing... straten van 13 of meer rijvakken, telkens op je hoede zijn, drukte-drukte-drukte. Zoals Jonas het goed verwoordde: het was als een reisje in een reisje. En wat moet een mens doen in Buenos Aires? Ten eerste voetbal: niet minder dan Boca Jr vs River Plate (voor de leken: dé 2 grote rivalen van Buenos Aires en eigenlijk gans Argentinië) speelden dat weekend. Dus dan konden we niet anders dan ernaar gaan kijken natuurlijk! De tickets waren een regelrechte zakzetterij, maar als buitenlander kan je onmogelijk zelf je ticket gaan kopen, dus er zat niets anders op. De dag van de voetbal begon met een ongelofelijke stortbui, we gingen met de organisatie naar het stadion en moesten daar nog enkele uren wachten terwijl de temperatuur onder het volk begon te stijgen... ongelofelijk om te zien hoe de mensen daar in opgaan!! Na 9 minuten wedstrijd bleek het veld veel te nat te zijn door de aanhoudende regen, dus dan werd spijtig genoeg de wedstrijd stilgelegd... Gelukkig bleek de replay enkele dagen later en bleven de tickets geldig. Ons tripje in de grote stad werd dan maar wat verlengd en de volgende wedstrijdpoging bracht volledig waar voor zijn geld!!!! Bij het zoeken naar de ingang (de organisatie wou ons niet nog eens begeleiden) kwamen we ineens tussen de River-fans terecht (en jonas droeg natuurlijk een Boca-T-shirt) zelfs de politie werd paniekerig en riep: LOPEN (ma dan in`t Spaans natuurlijk)!!!
Buiten de liters spuug en cola die we over ons kregen (de River fans zaten boven ons en hun trap werd enkel afgesloten door sterk gaas dat spijtig genoeg veel vocht doorliet) was de wedstrijd ongelofelijk!!! En we wonnen met 2-0!!!!
Buiten voetbal is er natuurlijk ook tango. We gingen zoals het de goede toerist beoogd een les gaan volgen met hilarische taferelen tot gevolg!!! Maar 't was de max!!!! Nog vele leuke marktjes en optreden, super toffe mede-toeristen in het hostel, ....

Toch waren we blij de stad weer achter ons te laten! Om wat te besparen en kwestie van eens wat anders te doen namen we ipv de super comfortabele bus een trein :/

Die trein doet er veel langer over (30h ipv 13h) en was weer een hele ervaring!! De planten die rond de treinsporen staan worden blijkbaar absoluut niet gesnoeid.. af en toe kwam ons zelfs iemand zeggen dat we de ijzeren roosters/rolluiken voor de ramen dicht moesten doen.. het was alsof we midden door het oerwoud reden met krakende, zwiepende takken die tegen de randen sloegen!! Met een pijnlijke kont en nog 5h bus kwamen we in Puerto Iguazu aan: hitte, zwembaden, prachtige natuur... een andere wereld!!!

De wereldberoemde watervallen zijn ongelofelijk!!! Het water stort met zo een kracht en zo een hoeveelheid naar beneden dat het weer even hoog opspetst en een wolk waterdamp je kletsnat maakt. We konden, samen met de 1000den andere toeristen genieten van allerlei wandelpaadjes om en rond de enorme watervallen... Na enkele uren nam de irritatie spijtig genoeg de overhand. Sommige toeristen zijn echt dóm: het hangt er vol verbodsborden waarop staat dat je de miereneters niet mag voederen omdat ze agressief worden.. en wat doen ze dan: een stukje hamburger op hun geliefde baby leggen zodat het beestje lekker dicht komt voor de foto..."%!$#

Vervolgens richting een klein dorpje met Jesuïtenruïnes (die niet al te interessant waren). Maar het dorpje, de mensen en de camping/hostel waren fantastisch!!! Een weekje uitzieken, 2 vrienden uit Gent (Annie en Utchi (AKA Arne en Ruth) ;) opwachten en dan lekker chillen, pingpongen, zwemmen, kickeren, ... , entonces: zalig vakantie-doen!!!!

Nu zitten we in Salta in Noord-Argentinie achter een pc, en zetten we van hieruit traagjes onze weg naar Bolivia verder. Het klimaat, de omgeving en de mensen zijn hier weer helemaal anders en we doen ons best (`t is niet echt moeilijk ;) een vleesreserve aan te leggen want in Bolivia is dat gene vette ;)

De foto's moeten jullie deze keer wegens virus-perikelen missen, we zetten ze er de volgende keer wel bij.

xxxxxx